زندگی کردن...

هر روز با خودتون این جمله رو مرور کنین : “آدم فقط یکبار زندگی می کنه!”

لذت بردن از زندگی...

از چیزهای کوچک و کم اهمیت زندگی ات لذت ببر، چرا که زندگی از این قطعات کوچک تشکیل می شود
و لذت بردن از این چیزها پلی ست برای عبور …
اوشو

این همه لاف زن و مدعی اهل ظهور...

آیت الله محمد تقی بهجت همواره شعری را زیر لب زمزمه می کردند که کنجکاوی دیگران را بر می انگیخت.
متن این شعر به شرح زیر است:

این همه لاف زن و مدعی اهل ظهور
پس چرا یار نیامد که نثارش باشیم

سال ها منتظر سیصد و اندی مرد است
آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم

اگر آمد خبر رفتن ما را بدهید
به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم

پ ن : واقعا شعر زیبا و قابل تأملی هستش...یه حقیقتی رو داره بیان میکنه که درکش خیلی سخته...خیلی سخت...

صبوری را از یاد نبریم...

مادربزرگ تعریف میکرد:
نمک، سنگ بود. برنجِ چلو را ساعتى با نمک‌سنگ می خواباندیم تا کم‌کم شورى بگیرد.
عکسِ یادگارىِ توى دوربین را هفته‌اى، ماهی به انتظار می نشستیم تا فیلم به آخر برسد و ظاهر شود.
قلک داشتیم؛ با سکه‌ها حرف می زدیم تا حسابِ اندوخته دست‌مان بیاید.
هر روز سر می زدیم به پست‌خانه، به جست و جوىِ خط و خبری عاشقانه، مگر که برسد.
«انتظار» معنا داشت.
دقایق «سرشار» بود.
هرچیزیک صبورى می خواست تاپیش بیاید.زمانش برسد.جا بیفتد.قوام بیاید…
"انتظار" قدردانمان ساخته بود .
♥صبوری را از یاد نبریم♥

آهای دروازه بان شهر شیراز...

 

♫♫ به قبرستان گذر کردم کم و بیش
بدیدم قبر دولت مند و درویش
نه درویش بی کفن در خاک خفته
نه دولت مند برد جز یک کفن بیش
کسی با خود نبرد از مال دنیا
به جز یک پیرهن ، تنهای تنها
همان پیراهنی کز جیب عاریست
که آن پیراهن از نقدینه خالیست
آهای دروازه بان شهر شیراز
سلام ای تخت جمشید پر از راز
درود ای حافظ ، ای ارزنده شاعر
سپاس ای سعدی صد نکته پرداز
تو ای عاشق ترین عاشق به ایران
تو ای گنجینه ساز قهرمانان
تو ای فردوسی ، ای والاترین مرد
که عزت را تو بخشیدی به ایران
کجا رفت کوه نور و تخت طاووس
چه شد آن شاعر ارزنده ی طوس
چه شد غار کلات و گنج نادر
که جغد پیر ، بر بامش زند هو
تو ای غول سیاه آهنین پا
بران آهسته تر ، خوابیده این جا
که اینجا گور خیام است ، خیام
که نیشابور خیام است ، خیام
خوشا آنان که اصلا بی نیازند
به محراب محبت در نمازند
خوشا آنان که در ویرانه دل ها
یه قصری از محبت ها بسازند
به قبرستان گذر کردم کم و بیش
بدیدم قبر دولت مند و درویش
نه درویش بی کفن در خاک خفته
نه دولت مند برد جز یک کفن بیش
به نعمت های هستی بخش مطلق
به نور پر فروغ ساطع از حق
نمی ارزد جهان ، غافل بمانی
نبندی راه باطل از ره حق
آهای خلق خدا ، هشیار باشید
سفر آغاز شد ، بیدار باشید
ره بی بازگشت در پیش دارید
مبادا غافل و در خواب باشید
♫♫

پ ن : یکی از زیبا ترین آهنگ های مرحوم شجاعی هستش که میتونید از لینک زیر دانلود کنید :)

لینک دانلود : www.irmp3.ir/download/s/MTg0MTc.mp3

دست سرنوشت...

دست سرنوشت را …

بـایـــــــد قطــــــــع ڪـــــــرد …

او دزد ” آرزوهـــــــاے ” مـن اســــــت …

پ ن : به اینکه توی همه کارها حکمتی هستش هیچ شکی ندارم...

تکرار غریبانه...

 ” آنه! “

تکرار غریبانه روزهایت چگونه گذشت؟

وقتی روشنی چشم هایت،

در پشت پرده های مه آلود اندوه پنهان بود، 

با من بگو از لحظه لحظه های مبهم کودکی ات،

از تنهایی معصومانه دست هایت… 

آیا میدانی که در هجوم دردها و غم هایت

و در گیر و دار ملال آور دوران زندگی ات

حقیقت زلالیِ دریاچه آب های نقره ای نهفته بود؟ 

 ” آنه! “

اکنون آمده ام تا دست هایت را

به پنجه ی طلایی خورشید دوستی بسپاری،

در آبی بیکران مهربانی ها

به پرواز درآیی! 

و اینک آنه!

شکفتن و سبز شدن در انتظار توست …

در انتظار توست …

♥

خوشبختی...

خوشبختی یافتنی نیست ساختنی است.
از زندگی لذت ببرید حتی اگر چیز با ارزشی را از دست داده‌اید…

این نیز بگذرد...

ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺰ ﺑﮕﺬﺭﺩ…
ﺭﻭﺯﯼ ﺍﺯ ﮐﻮﭼﻪ ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺷﻬﺮ
ﻣﯿﮕﺬﺷﺘﻢ ، ﭼﺸﻤﻢ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﻭ ﮐﻔﺸﻬﺎﯼ
ﮔﺮﺍﻧﻘﯿﻤﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ
ﻣﯿﮕﺮﯾﺴﺖ . ﻧﺰﺩﯾﮑﺶ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺧﯿﺮﻩ
ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ :
" ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ "
ﻋﻠﺖ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ ، ﮔﻔﺖ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﺧﻂ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ . ﭼﻨﺪ
ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﻫﯿﺰﻡ ﻣﯿﻔﺮﻭﺧﺘﻢ ……….
ﺣﺎﻝ ﺻﺎﺣﺐ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ .
ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ
ﺑﺮﮔﺸﺘﯽ؟ ﮔﻔﺖ ﺁﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﺎﺯ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ :
" ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ
ﮔﺮ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﺮﺳﯽ
ﻣﺴﺖ ﻧﮕﺮﺩﯼ ﻣﺮﺩﯼ
ﮔﺮ ﺑﻪ ﺫﻟﺖ ﺑﺮﺳﯽ
ﭘﺴﺖ ﻧﮕﺮﺩﯼ ﻣﺮﺩﯼ
ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﻮﺳﻨﺪ
ﮔﺮﺗﻮﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﻧﮕﺮﺩﯼ ﻣﺮﺩﯼ

حرف امروز...